Ik kocht Aftermath Silver tegen C$0,18 en ik verkocht de voorbije dagen mijn volledige positie tussen de C$0,90 en C$1,10.

De groteske onderwaardering is weggewerkt nu.

Kan het nog hoger? Zeker!

Maar ik ben eerst en vooral value investor.

Ik koop wanneer ik activa ver onder de waarde kan kopen en ik verkoop wanneer die onderwaardering verdwijnt.

Ik heb deze strategie hier al eens uitgelegd.

En ja, ik verkoop bijna altijd te vroeg.

Daar lig ik zeker niet wakker van.

Ik hoef niet te verkopen op de top om geld te verdienen.
​
Voor mij gaat het allemaal om risicobeheer.
​
Je instapprijs bepaalt je risico.
​
Neem nu bijvoorbeeld Sibanye Stillwater.
​
Stel dat ik denk dat het aandeel $15 waard is.
​
Kopen tegen $3 of tegen $10, maakt een groot verschil.

Het gaat om hetzelfde aandeel en hetzelfde bedrijf maar de risk/return bij $3 is totaal anders dan bij $10.

Ik heb de voorbije weken behoorlijk wat cash opgebouwd en de enige vraag die beleggers me stellen, is wat ik nu ga doen met die cash?
​
Mijn antwoord? NIETS!

Ik blijf gewoon op die cash zitten tot er weer een aantrekkelijke belegging voorbij komt.

Cash is natuurlijk een drama op lange termijn, dat is ook de reden waarom ik standaard een enorme allocatie richting de edelmetalen heb.
​
Op korte termijn kan cash echter opties bieden.

Wie geen cash heeft, kan ook niet profiteren van koopjes wanneer deze zich aanbieden.

Cash is vandaag de enige contraire belegging die ik zie.

Beleggers zitten vol in de markt. Fully invested zoals dat heet.

Wel, op zo’n moment komt toch de contrarian in mij weer naar boven en vind ik het geen slecht idee om tot 25% van mijn vermogen in cash te parkeren.

​

groeten,

Maarten Verheyen

​​

​

​

​

Kreeg je deze mail doorgestuurd? Schrijf dan hier in om geen enkele editie meer te missen.