De regering-Scholz was gevallen over een discussie over de Schuldenbremse. De toenmalige Duitse bondskanselier had de liberale minister van Financiën, Christian Lindner, destijds uit de regering gezet.

Lindner was volgens Scholz een egoïst. Door vast te houden aan de Schuldenbremse kwam de economische groei immers maar niet uit het slop.

Ook Friedrich Merz, die met de CDU de verkiezingen had gewonnen, zei tijdens de campagne niet meteen nee tegen het versoepelen van deze beperkingen.

Kortom, de plannen om de Duitse staatsschuld op te laten lopen, circuleerden al een tijdje.

Het enige dat ontbrak, was een concrete bestemming.

De Duitsers hadden al meer dan €1.000 miljard aan klimaatinvesteringen via de Energiewende door het toilet gespoeld. Nog meer geld in dat zwarte gat dumpen was dus niet meteen een optie.

Steeds minder mensen lijken ook nog te vallen voor het fabeltje dat de mensheid in zijn bestaan bedreigd wordt door de opwarming van de aarde. Zelfs Greta en Anuna tweeten tegenwoordig meer over Gaza dan over het klimaat.

Maar de bevolking bang maken is natuurlijk een beproefde formule.

Waarvoor moeten we deze keer doodsangsten uitstaan? Poetin natuurlijk! Die zou rondlopen met plannen om na Oekraïne andere landen binnen te vallen, en voor je het weet, staan de Russen ook in West-Europa aan de deur te kloppen.

De Duitsers gaan dus massaal extra geld in defensie pompen.

Merz schuwt de grote woorden niet: “Whatever it takes.” Het mag wat kosten. Het totale pakket aan maatregelen zou boven de €1.000 miljard kunnen uitkomen.

Ook Von der Leyen kwam met een groots plan van €800 miljard om de Europese militaire capaciteit verder uit te breiden.

Dit alles zal uiteraard met nieuwe schulden worden gefinancierd.

De meeste Europese landen kampen al met een onhoudbaar hoge schuldenlast, maar dat mag de pret niet bederven.

De aankondiging van de plannen zorgde alvast voor een zwarte woensdag op de Europese obligatiemarkten. De daling van de Duitse obligatiekoersen was de grootste sinds de val van de Muur. En aangezien de Duitse rente zo’n beetje het ankerpunt is binnen de EU, stegen ook de rentes van andere landen flink.

In dit tempo zal het niet lang meer duren voordat de ECB weer aan de bak mag met het opkopen van staatspapier.

Ik heb de voorbije weken herhaaldelijk geschreven dat Trump een lagere dollar nastreeft, en eigenlijk geldt dat ook voor de euro. Die twee valuta’s gaan samen de dieperik in.

Er is maar één valuta die ontsnapt aan de malaise: goud.

Met wat er nu gaande is in de VS en Europa, zien we niet meteen een einde komen aan de stijgende goudprijzen.

​

groeten,
​
Maarten Verheyen

​

​

​