Het was op de FOMC-meeting van juni 2017 dat Janet Yellen de plannen op tafel legde om de gezwollen balans van de Federal Reserve te “normaliseren”.

De afbouw zou gradueel gebeuren. Men zou beginnen met $10 miljard per maand en dit bedrag vervolgens met $10 miljard per kwartaal opdrijven tot een maximum van $50 miljard per maand.

De operatie ging in oktober van dat jaar van start en twee jaar later was de balans zo’n $600 miljard gekrompen tot iets minder dan $3.800 miljard.

Diezelfde balans bedroeg slechts een goede $800 miljard toen de kredietcrisis in 2007 uitbrak.

De dalende balans zorgde echter voor een tekort aan liquiditeiten in het systeem waardoor de Amerikaanse overheid het moeilijker kreeg om met nieuw schuldpapier de enorme tekorten te financieren.

Niet alleen was de Federal Reserve verkoper van staatsobligaties maar de traditionele kopers (banken, geldmarktfondsen, …) beschikten ook niet meer over de reserves om de toevloed aan nieuw staatspapier te absorberen.

En die liquiditeitscrisis bereikte een hoogtepunt tijdens de Repo-crisis in september 2019 waarbij de repo-rente steeg tot 10%.

De normalisatie van de balans van de Fed was nog maar net op kruissnelheid of het systeem liep vast.

Het was meteen duidelijk dat de Fed de afbouw van de balans moest stopzetten en er een gigantische U-turn nodig zou zijn waarbij de balans moest groeien in plaats van krimpen!

Probeer dat verhaal maar eens aan de burgers te verkopen. Op het ene moment zeg je dat het belangrijk is om de balans van de Fed te normaliseren en vooraleer je goed en wel begonnen bent, moet je de balans weer gaan vergroten.
​
In feite stond de Federal Reserve op dat moment met de broek op de enkels en zou men moeten toegeven dat de Amerikaanse overheid zich enkel nog kon financieren met de hulp van de centrale bank. Latijns-Amerikaanse toestanden dus.

Het geraakte allemaal wat ondergesneeuwd omdat begin 2020 Covid zich snel verspreidde, de economie tot stilstand kwam en de Federal Reserve “gedwongen” werd om duizenden miljarden aan liquiditeiten in het systeem te pompen.
​
Jawel, de Fed werd gedwongen om voor duizenden miljard aan obligaties te kopen!

Niet omdat de Amerikaanse overheid geen kopers meer vond voor het nieuwe schuldpapier, maar wel om de Amerikaanse burgers bij te staan tijdens de Coronacrisis. Convenient.

Het is allemaal nogal relevant vandaag omdat de Federal Reserve in juni 2022 opnieuw begon met het afbouwen van de balans. We zijn inmiddels drie jaar verder en de balans is over de periode $2.400 miljard geslonken. Dat kan al tellen.

Waar de afbouw van de balans in september 2019 resulteerde in de repo-crisis zien we ook daar vandaag weer enige stress ontstaan.

De Standing Repo Facility bereikte de voorbije weken $50 miljard in omvang.

De markt krijgt hier een duidelijk signaal: we zitten met een liquiditeitstekort.

En toeval of niet: Fed-voorzitter Jay Powell kondigde aan dat de afbouw van de balans in december zal stoppen.

Wel, wel, wel.
​
Van een merkwaardig toeval gesproken.

Als de crisis uit 2019 ons iets leerde, dan is het wel dat de Amerikaanse centrale bank niet alleen zal stoppen met het krimpen van de balans maar verplicht is om die balans straks weer te vergroten.
​
De huidige kopers van staatsleningen zitten door hun middelen heen waardoor de Fed in dat gat moet springen.

Men zal vele duizenden miljarden moeten printen en het is nu alleen nog wachten met welk excuus men deze keer zal komen om de ware intenties te verhullen.

​
​
groeten,
​
Maarten Verheyen, Beurs.com​

​

PS. Op zoek naar meer?

1) Lees hier eerdere edities van mijn nieuwsbrief

2) Volg me op social media:

​​

​